Hatırlıyor musun benimle duruşunu karanlıkta,
Ann Adden? Deliler evinde? Her şeyi –
Ben deli, sen benim için deli? Yüzüğümü getirmiştin hani,
o on iki kıratlık altın külçeyi… Jan Dark’ım benim,
doğru çizgiden ayrılmayan –
kaya gibi, ah hiç konuşmayan! Hatırlıyor musun
Marien Anderson’u dinleyişimizi plaktan,
Mozart’ın ‘Çoban Kralı’nı Il Re Pastore’yi söylerken?
Ey Çekiçbalığı, Çelikbaşlı Alabalığı Dünyanın, elin
bir güldür senin! Hatırlıyor musun Mittersill’de nasıl
kaymıştık o korkunç yeryuvarlağının kabuğunda
sanki her an onu kıracakmış gibi – Jan Dark.
Sen ayakta. Ben ayakta…
Eğer unutursam seni, unutsun sağ elim de
bütün hünerini, Mara, cehennemim benim.
Çeviri: Cevat Çapan
