Binlerce kez uçuruma düşürdüm aşkımı ipten ipe geçerken
Binlerce kez eşsiz bir gulyabani olarak ben
Sen gözlerime rastlardın karanlıkta müptela gözlerime
Ve bir çocuk seslenirdi durmadan eski bir resimden
Sayıklardı bir rüzgar sardunya bahçelerinde
Küçük kız gülüşlerinden çıkıp geleceğini bir gün
Kalbinde kır sözleri sesinde gül lekeleri
Bir ışık oyunu gibi çıkıp geleceğini
Siz ey gece yarısı kaçıp giden sesler
İster misiniz yeniden bu aşkın yapraklarına dönelim
O küçük ve açık yeşil yapraklarına
Ve sen fısıldardın gülümserdin ansızın çılgın bir yaz
tutuşturup kalbimin buz gibi mahzenlerinde
Bir yerden hatırlıyorum seni belki de karşılaşmıştık
o en eski aşkın denizlerinde
Uykulu kuytuda eşsiz bir gulyabani olarak nasıl da
çabaladım yitirmek için seni kadın
Gelip geçerdin ara sıra şehrin bu kaybolmuş adasından
Gelip geçerdin ara sıra çılgın bir yaz gibi kalbimin ortasından
Kaybolurdun sonra ve neden sonra müptela gözlerimi hatırlardın
