ifade edilemeyen bir yuvarlak gövdeleri, tarif edilemeyen bir büyük gövdelerinin sıcaklığı, peri gülüşü üreticisi daire çizen dansları, doğa anayla koyu bir muhabbet heyecanlı uçuşları, kesilen elma kabuklarının içi bazen yuvacıkları, bilerek ya da bilmeyerek ölüme gitmemiz gibi, bilmeden ölüme gidişleri, canları sevgileri var minnacık bizimki gibi, orduları şaka uğurböceklerinin. GLÖCKCHEN

Geçirgen çöl, dil kesiği yemiş gökyüzü, klor fırtınalarıyla geçiniyoruz yeryüzünde – erimiş et parçalarıyla, onun iskeletiyle.   Bataklık! Bataklık! İçine gömülen yeryüzü tanıkları, artık, çölün damarlarına gömüldük.   Kurşuni damla, derime temas et cıvayla damarlarımı işgal et kızgın sıvı ruhuma dek ulaşsın ulvi örtüme ölüm rengini versin.   Gecegil gezegenin etçil hayvanları, simasında Neptün buzulları. […]

Bana bir inanç gibi geri döndün, kalbim, o açık ve mutlak yaraya sinmiş krematoryum, birilksabah ışığına uyanan küllerim, çıkıp gidiyorum şimdi şehir haritalarından beklenmedik bir farkındalık gibi, her nasılsa bir apartman loşluğu, iki sızı, yan yana öldürülmüş iki oğula ağlayan.   Bana bir inanç gibi geri döndün, kokun güneş görmüş bir portakal çiçeği, bodrum katı […]

Uyandın mı? Uyandı mı aşk? Bugün daha da uzaklara gidiyorum.   Bak bakalım, geldi mi harfler, gece göndermiştim düşümde. Dedim ya, iyiyim; sıcağa, gördüklerime, görünüşlere, bu uçuşan dile alışmaya çalışıyorum: Sanki dünyaya ilk gelişim bu.   Doğduğum bu dünya fakir, ama ölesiye güzel.   İki adım ötede deniz sakin mi sakin, kendi halinde, çocuklar durmadan […]

Koşuyor bedenim soluk soluğa. Kimim? Ben ben miyim gerçekten? Koşan kim? Tek bildiğim: Koşuyor bir beden. Belki ben bu, belki sen. Bak: Koşuyor bir beden. Kim? Belki sen bu, belki ben. Neden uzak benlik benden? Neden uzak senlik senden? Koş, kavuş kendine. Yitirmek üzere yine. Koş doğumlar içine.

çığlıklar ülkesinde acı gözyaşı ölüm gökleri yırtan zulüm ateş duman yıkıklar   artık kanıksanmıştır toprağa suya göğe yüzlere sıçramış kan bin yıl yüz yıl on yıllar   savrulmuş baş kol ayak kör gözler kopuk diller çığlıklar ülkesinde umut ayrıklanmıştır   sonsuza dek sürecek bir yasa gömülmüş halk çığlıklar ülkesinde sürgün yankılanmıştır   hiçbir şey olmamıştır […]

Bende sığar iki cihân ben bu cihâna sığmazam Cevher-i lâmekân benim kevn ü mekâna sığmazam   Kevn ü mekândır âyetim zâta gider bidâyetim Sen bu nişân ile beni bil ki nişâne sığmazam   Kimse gümân ü zann ile olmadı Hakk ile biliş Hakkı bilen bilir ki ben zann ü gümâna sığmazam   Sûrete bak vü […]