Sabah kalkıyorum, bir yalan. Sessiz perdeler. Koyu. Sabahın bana ulaşmadığı saatler, yarı karanlıkta oturma odasına giriyorum.   Orkideler, difenbahya ve aşk merdivenleri uyuyor sadece dua çiçeği uyanık, loş   Dün gece bir bavul gibi köşede, boşaltılmak üzere duruyor   Gümüş şehir evi sarıyor, pencerelerine tıklıyor uyandırmak için, varsın uyandırsın   Dışarıdaki rüzgârı tanırsınız Şafak ile […]

cennetten gelip özür dilediler düşen karga yuvasını üfleyerek temizleyen çocukları korumuşum kanadı hırıltılı her şey gibi dağılacakken tutmuşum kuru ot kokusu uzağı dönen evler falan cam ormanında terlemeyi ben de unutmuşum   Du hast diese Nachricht gelöscht   bir cep dolusu intihale giren ellerin var akademik imanın var istatistikler kaç peygamberi daha kapar boğazını hırpalayan […]

ifade edilemeyen bir yuvarlak gövdeleri, tarif edilemeyen bir büyük gövdelerinin sıcaklığı, peri gülüşü üreticisi daire çizen dansları, doğa anayla koyu bir muhabbet heyecanlı uçuşları, kesilen elma kabuklarının içi bazen yuvacıkları, bilerek ya da bilmeyerek ölüme gitmemiz gibi, bilmeden ölüme gidişleri, canları sevgileri var minnacık bizimki gibi, orduları şaka uğurböceklerinin. GLÖCKCHEN