Uçağa binmekten korkanlar, mutlu olduğunu bilmeyenler gibidir
Çünkü zaten dünya bir uçak gibidir ve döner güneşin çevresinde bir uçak gibi,
Hem de yüz yedi kilometre hızla saatte, döner dünya, güneşin çevresinde.
Döner kendi çevresinde de, bin altı yüz kilometre hızla saatte.
Mutluluk ucuz bir şey değildir, uçağa binmek de öyle.
Dünyaya bedavaya geldik, uçuyoruz işte bedava! Mutlu olduğumuzu bilmemek bu!
“Açsın, ama mutlusun, uçuyorsun sonuçta, hayırlı işler sana!”
Babamı yitirdiğim yıl binmiştim ilk kez uçağa, cenazesi kaldırıldıktan sonraki akşamdı galiba
Göğe gitmişti o, ben de göğe yakın olacaktım, sanki öyle bir duyguyla.
Babamın ölmesi ölümü sıradanlaştırdı bende, onun ve annemin genleri bende yaşıyordu sonuçta.
Ben onlarla birlikte bendim, onlar gitmiş olsa da benimleydi hâlâ.
Onlar öldüğüne göre ben de ölümlüydüm demek ki, bu gerçek mutlu olduğunu öğrenmek gibi
Aslında uçağa binmekten korkmuyorsun, mutlu olduğunu bilmekten korkuyorsun demeli.
