Dil Ucu[1]
Varsın kullanılmış isimler doluşsun ceplerime
benim domuz yetiştirmek için güzel bir çamura ihtiyacım yok
sonra ‘hep’ demeye ‘keşke’lerle fingirdemeye de yok.
Karanlık mağaralarda gözlerimi yağmalayan yarasalar
gecenin geldiğini öğretiyorlar bana
ve ben aynı eve dönüşlerimde ellerimle paçoz yüzümü kapatıyorum
bilmiyorlar benim niye boyna yürüdüğümü oturanlar
çünkü yürüyünce falaka sopası oluyor yollar
bir daha ki bırakılmaya kadar yürünülmüyor sonra.
Varsın serseriler gibi sarhoş taklidi yapayım
benim asaletli kadehlerle kollarıma faça atmaya nedenim yok
nedenim yok benim kızların uzayan saçlarına bakıp aşkı anımsamaya
sırtıma vurmak istediğim yolculuklar kadar büyüyor bu kent
ve ben hala meyhanelerde keman dinlemekten bıkmıyorum.
Saçlarımda gezinen örümcekleri saymasan
benim bu yollarla hesaplaşacağım yoktu
ondan hep ağ kaplanmış tasarımlarla öptüm diz kapağını
çünkü avuçlarımı bütün bilgilerin var olduğu bir kitap sayfası gibi açtığımda
aynı boğaya yenilen matador olduğumu anladım.
Varsın duraklar gibi eskisin aşklar
benim yetişmem için
indirimli bilete ihtiyacım olan bir aşkım yok.
2000 yılı
[1] Dil Ucu şairin yayımlanmış ilk şiiridir. Daha önceki kitaplarında yer almamıştır.
