Hiçbir etik prensibi olmayan
yaprak
düşüyor gene de süzülerek
acındırıyor kendine, baştan
çıkararak.
Hani bilmesem, kayıtsızlığını
inanıcam
kafa bulduğunu, oyun oynadığını
aklıma yazıcam.
Varınca yere, bitince
gizem
düşmüş bir yaprağı
görüyorum umursamazlığını
önünde küçücük bir bebeği
kessem
zinhar kıpırdamayacağını.
