Ev.

Sabah kalkıyorum, bir yalan. Sessiz perdeler. Koyu. Sabahın bana ulaşmadığı saatler, yarı karanlıkta oturma odasına giriyorum.   Orkideler, difenbahya ve aşk merdivenleri uyuyor sadece dua çiçeği uyanık, loş   Dün gece bir bavul gibi köşede, boşaltılmak üzere duruyor   Gümüş şehir evi sarıyor, pencerelerine tıklıyor uyandırmak için, varsın uyandırsın   Dışarıdaki rüzgârı tanırsınız Şafak ile […]