Avrupa’ya bir heyula korku salıyor: Komünizm heyulası. Papa’sından Çar’ına, Metternich’inden Guizot’suna, Fransız Radikallerinden Alman polislerine, kocamış Avrupa’nın tekmil güç odakları, bu heyulayı dualar ve tütsülerle kovmak için kutsal bir bağlaşmada el ele vermiş bulunuyorlar. (1)
İktidardaki hasımlarınca komünistlikle suçlanmamış tek bir muhalefet partisi olmadığı gibi, kendine yöneltilen komünistlik karalamasını, gerek kendinden daha ilerici karşıtlarına, gerek gerici partilere gerisingeri fırlatmamış tek bir muhalefet partisi de yoktur.
Bundan iki sonuç çıkmaktadır:
Birincisi, komünizm daha şimdiden Avrupa’nın tüm devletlerince başlı başına bir güç olarak kabul edilmiş bulunmaktadır.
İkincisi, Komünistlerin, görüşlerini, amaçlarını, eğilimlerini açıktan açığa tüm dünyanın gözleri önüne sermelerinin, bu Komünizm heyulası masalına doğrudan doğruya bir parti manifestosuyla yanıt vermelerinin zamanı gelip çatmıştır.
Çeşitli uluslardan Komünistler işte bu amaçla Londra’da bir araya gelmişler ve İngilizce, Fransızca, Almanca, İtalyanca, Flamanca ve Danca yayımlanmak üzere aşağıdaki manifestoyu kaleme almışlardır.
- Özellikle Orta ve Doğu Avrupa ülkelerindeki tutucu ve baskıcı yönetimlerin varlığını korumak, devrimci güçleri bastırmak üzere 26 Eylül 1815’te kurulan Kutsal Bağlaşma’dan söz ediliyor. Bu bağlaşmanın kurulmasına Rus Çarı I. Aleksandr ve Avusturya Dışişleri Bakanı Prens Klemens von Metternich öncülük etmişlerdi. Fransız siyaset adamı ve tarihçi François Guizot (1787-1874), 1830’lu ve 1840’lı yıllarda çeşitli bakanlıklarda bulunmuş ve başbakanlık yapmıştır.
Komünst Manifesto, Karl Marks-Friedrich Engels, 1848, (Çevirenler Celal Üster-Nur Deriş, Can Yayınları)
